Musa Çelik Kendi cehennemine odun taşıyan bir hamal.

       herkesin bir kimsesi vardır                                  bilmez miyim!                                          bir de kimsesizliği… //Yılmaz ODABAŞI …

I. Bilmem ki anlatsam mı şimdi içimdekileri Anlatsam kızarsın, Ama anlatmamak da olmaz ki bu parya kaderini, Ben nerede el ele birini görsem Biri sen olursun diğeri ben Çok sürmez sonbahar olurum İçimde fırtınalar kopar yeşiller solar Yağmurlar yağar sadece beni ıslatan Ağlasam kimse fark etmez Gözyaşlarım içime akar ıslanır …

                                                                               “                     …

Bin yıldır burada Tam buradayım sanki Hiç kimse gelmedi ama Çok kimse gitmiş gibi . Bin yıl daha burada Tam da burada Kalacağım sanki Hiç kimse gelmeyecek Çok kimse gidecek gibi . Musa ÇELİK  

Bir insanın bedeni ile kendisi arasına bir tek ve her zaman bir ve en son olarak zaman dahil olur, yada söz. Sonsuzluğa ne ile dokunabilirsin; şiir tek olan değil midir sonsuzluğa el atan, dokunan… Ve sonsuzluğun tek nesnesi “söz” olan değil midir? “Tan “da hiç bir şey yoktu, Bir tek …

“Baktılar mutluyum, dans edip şarkı söylüyorum, Bana zarar vermediklerini düşündüler; Dua etmeye gittiler Tanrı’ya, onun Rahibine ve Kralına, Bizim cehennemimiz üzerine  cennet kuranlara…”                                                       …

‘Solan yapraklar, kuruyan ağaçlar Bir daha yeşermeyecekmiş gibi durur Aşkın mevsimi yoktur… ’ Gidişin bir ihanet sevgili! Yetim bıraktığın hayaller Artık yaramaz çocuklarıdır kalbimin Şimdi hangi öksüzlüğe teslim etsem hangi aşk basar bağrına büyütür bu tertemiz düşleri Kar yağarsa avuçlarına çalarsa rengi maviye ve kalırsan ihanetinle baş başa Dert etme …

Kırılsın camlar Görüntüler sayısını yitirsin Sonra güneş düşsün cam kırıklarına Renkler dağıtsın saçlarını Bugün doğumunu yirmi üç geçiyor. Bugün doğumunu yirmi üç geçiyor. Benden sonraki, Yirmi dörtten önceki. Senin doğum gününü düşünürken, Dalıyorum                   Doluyorum                                  Yeniden doğuyorum Der ki bir felsefe İnsan ivedi yaratılır diye Bunu seni tanıdıktan sonra …

  ‘Yüreğime okuyordum seni İçinden oku dediler Sustum                 Bağıra bağıra içimden okudum seni…’ Ne zaman görsem seni Tutuşur dizelerim Korkar yüreğim Titrer ellerim Firar eder fikrim Seyyahın olurum Sonra da hasretinin hududunda vurulur yüreğim… Musa Çelik

  Zaman akarken bir nehir gibi ömrümüzden Sen ayrı bir denize dökülürdün, Ben ise kuruyup kalırdım                                       çorak bir toprakta Kavuşamazdık biz;                             sen denizin kızıydın, Ben ise           esmer yüzlü çocukların umudu… Musa ÇELİK