Gidişin Bir İhanet Sevgili  

‘Solan yapraklar, kuruyan ağaçlar
Bir daha yeşermeyecekmiş gibi durur
Aşkın mevsimi yoktur… ’

Gidişin bir ihanet sevgili!
Yetim bıraktığın hayaller
Artık yaramaz çocuklarıdır kalbimin

Şimdi hangi öksüzlüğe teslim etsem
hangi aşk basar bağrına büyütür
bu tertemiz düşleri

Kar yağarsa avuçlarına
çalarsa rengi maviye
ve
kalırsan ihanetinle baş başa
Dert etme buradayım ben
Bıraktığın yerde

Gidişini vur sırtına
gel …

Musa Çelik