Öneriler:
Home / Şiirler / Özlenen

Özlenen

                                                                               “

                                                                                                                       Edip Cansever’e…

                                                      ”

“Yüzüdür şairin kanarsa yalnızlıktan
Bir yüz ki upuzun kadınsız günler gibi
Ve nasıl bir acıdır ki, acıyla anlatılmaz
Bir hiçin bir ağızla duraksız kemirildiği
Öyle bir sıkıntı ki ölümle kımıldamaz…”

      (Şairin Kanı – Edip Cansever)

Yoruldum,

Kimsesizliğinin baş döngüsüne kapılmış bir kalabalığı,

İçimdeki kadim yalnızlığın şefkatiyle okşamaktan

Ve her gün bir kâşif gibi

Siluetini içimde yitirmiş suretleri aramaktan.

Yiteni bulmanın amansız sancısı kasıklarımdayken,

 Gidenler bu kadar çokken

Ve gelmiyorken beklenen, üşüyorum.

Belki de kavramların ötesine düşüyor özlediğim

Ve ne zaman ellerin için bir rüyaya uyusam

Ürperiyorum.

Hep bir acı giyinmekten tutuşuyor tenim,

Nihayetinde bir veda türküsü oluyordu yaşamak

Hiç olmayacak ellerini avuçlarıma

Kimsesiz kalabalığımı duldama

Gidenleri acılarıma sarıp kapıyorum gözlerimi

Yorgunum diyor çığlığım

Ölüm oluyor varlığım.

Musa ÇELİK

About bymuce

Check Also

Doğumunun İzdüşümü

saçların rüzgârı okşarken sesin iklimleri değiştirirken yağmur, rüzgâr, ses ve sessizlik… bütün tabiat güzelliğine şahitken, …

%d blogcu bunu beğendi: