I.
Bilmem ki anlatsam mı şimdi içimdekileri
Anlatsam kızarsın,
Ama anlatmamak da olmaz ki bu parya kaderini,
Ben nerede el ele birini görsem
Biri sen olursun diğeri ben
Çok sürmez sonbahar olurum
İçimde fırtınalar kopar yeşiller solar
Yağmurlar yağar sadece beni ıslatan
Ağlasam kimse fark etmez
Gözyaşlarım içime akar ıslanır kalbim
Rüzgârlar eser üşürüm
Bilirim istenmeyenimdir
Heyecanı yitirilmiş bir oyuncak gibiyimdir
İkimizde çocuğuz, sen oynayacağını bekleyen
Ben kaybolan oynayacağına üzülen
Hayat bir oyun dediler
Figüran olduğumdan hiç bahsetmediler
II.
Ve oyun içinde oyunmuş aşk;
Küçülenin büyüdüğü, büyüyenin küçüldüğü…
Anlatsam içimdekileri kızarsın
Kızma sen, giden olurum hep ben
Hep aynı yerden giden,
Hep aynı sevgiyle eskiyen
Terk edilmiş bir günahsın şimdi kalbimde
Ne kadar tövbe edersem edeyim
Hep bir yerlerde,
Tamda bitti dediğim demde
Durup durup sızarsın yüreğimden gözlerime…
Musa Çelik