Tag Archives: musa çelik

Geceyi güne salan senin tenindir Rüzgâra anlam veren senin sesindir Bedenimi adam kılan nefesindir Düş yanım                  lisanım                            gülü revanım Aksam nehir nehir denizim sensin Koşsam sırılsıklam duruşum sensin Bağırsam çığlık çığlık susuşum sensin Sen kıyısızlığım                       öteki yanım Yürüdüğüm sokağın akan yanısın Yağmurun düşüşüne aşkı saransın Gölgesi yitik …

saçların rüzgârı okşarken sesin iklimleri değiştirirken yağmur, rüzgâr, ses ve sessizlik… bütün tabiat güzelliğine şahitken, bir izdüşümü kelebeğin , renklere bulanmış sessizlik şahrud beyazı bir heyecandı gölgenle getirdiğin … bazen yürüyüşünün bazen saçlarınla oynaşan rüzgarın bazen tam karşımda ve bütün yönleri bir kılan duruşunun repliklerini , misket biriktiren bir çocuğun …

Edebiyatımızın usta ismi Yusuf Atılgan’dan muhteşem bir eser. Yalnızlığın en dibini görmek isteyenlere… Eseri hem film hemde kitap önerisinde sunuyoruz. Çünkü yönetmenliğini Ömer Kavur’un yaptığı, baş rolde ise Macit Koper’in oynadığı 1987 yapımı film şuana kadar izlediğim en iyi uyarlamalardan bir tanesi. Filmde Macit Koper’in adeta Zebercet Gezgin’in içine girdiğini görüyoruz.

Ben; Gece kadar yalnızlık Gece kadar sessizlik Gece kadar karanlık Sen; Gecenin karanlığında göz süzen ay! Gecenin sessizliğinde çığlık! Gecenin sonunda ki şafak! Aşkı giyinip gelmişken sen Bilmez bir delikanlıydım daha ben Geceyi giyindim geldim aşkına Karanlık bir gök-yüzüm keder Durdum bakışlarının kıyısına … Sana geç kalan ben! MUSA ÇELİK

Sarhoşunum… Ne beni aydıracak bir düş görebiliyorum Ne de uykumdan uyanabiliyorum… Ve zaman şarapla aynı etkiyi gösteriyor; Dilimdeki türküye, Yüreğimdeki hasrete, Bendeki sana… Seni düşünmek; Dakikaların mısralara Kederin mutluluğa Kaderin umuda dönüşmesidir… Seni düşünürüm; Gözlerinden sızan, yüreğimde son bulan; Mandela kadar cesur, Nazım kadar romantik, Spartaküs kadar onurlu Bir titreme …